Öncelikle Câhız hakkında kaynak belirterek kim olduğuna
bakalım; Edebiyat, zooloji ve antropoloji âlimi. İsmi, Amr bin
Bahr bin Mecnûn el-Kinânî el-Fakîmî el-Basrî olup, künyesi Ebû Osman’dır.
Basralı olup, Zeys kabîlesindendir. Biraz şaşı ve patlak gözlü olduğu için,
Câhız ismiyle meşhûr oldu. 767 (H. 150) senesinde Basra’da doğdu. Abbasî
halîfesi Harun Reşîd zamanında yetişti.
Câhız, kendi
düşüncelerini, eserlerinde hayvanları konuşturmak suretiyle ortaya koydu. Bu
durum daha önce doğu edebiyatlarında; Kelîle ve Dimne ile
Hint’te, 13. asırda Mesnevî-i şerîfile Mevlânâ’da görülür. Câhız’dan tam
sekiz asır sonra dünyâya gelen on sekizinci asır Fransız edebiyatçısı La
Fonten, onun hayvanları konuşturma üslûbunu taklîd ederek üne kavuşmuş’tur. İlk
defa hayvanları konuşturma san’atını ortaya çıkaranın La Fonten olduğu
batılılarca iddia ediliyorsa da, onun bu san’atı Câhız’dan ve diğer müslüman milletlerin
edebiyatçılarından aldığı açıkça ortaya çıkmaktadır.
Ayrıca zamanın
ticarî hayâtını anlatan birçok risalesi vardır. Câhız’ın edebî ve ilmî
eserlerinin sayısı 390’ı aşmaktadır.[1]
Cimriler kitabı asıl adı Kitabu’l Buhala olan eser yine Ezr
yayıncılıktan temin ettiğimiz eserler içerisindedir. Bu eserde de yine editör
hataları başta olmak üzere birçok hatalar bulunmaktadır. Önceliğim her ne kadar
hataları tespit etmek amaçlı değilse de maalesef bu yazımda normal sürecimden
çıkarak hataları belirtmek durumunda kaldım. Nedeni ise Kitabın kapağının sağ
üst köşesinde İbnü’l Cevzi’nin adının yazılmasından kaynaklıdır. Zira eser
Câhız’a ait olsa da kapaktaki bu hatayı yazmadan geçemedim. Diğer bir husus (ki
şahsıma ait bir hata da olabilir) bu eserlerin Doğu klasikleri olmasına rağmen
neden Türk klasikleri adı altında olduğudur.
Neyse biz muhteviyata değinelim;
Eser, yazarın yaşadığı döneme ait cimrilerin cimrilikteki
maharetlerini, üstün zekâlarını ve cimrilikte ne kadar başarılı olabildiklerini
birazda mizahi yönden anlatmaktadır. Okuyanın kendini cömert ilan etmesinde
mahsur yoktur, zira akla hayale gelmeyecek cimrilik yöntemlerini okumak
gerçekten şaşırtıcı olmuştur. “Bu kadar da olmaz” dedirten müthiş cimrilik
yöntemleri ile belki de alanında tek olan bu eseri okumalısınız.
Şimdi eser içerisinde yer alan cimriliklere göz atalım;
“Halid bin Safvan’a bir çocuk belki bahçelerinden belki de
hediye olarak bir tabak şeftali getirdi. Önüne koyduğu zaman ona “Bunlardan
yediğini bilmeseydim, sana bir tane verirdim” dedi.”
“Bilal bin Ebi Burde Basra valisiyken cüzzama yakalanmaktan
korktu. Ona yağla yıkanmasını önerdiler. Bilal sıvı yağın içinde oturduktan
sonra satılmasını emrederdi. İnsanlar o yıl sıvı yağ yemekten çekindiler.”
“Ebu Muhammed el-Arudi şöyle dedi: “Eğlenen bir topluluk
içinde kavga çıktı. Şarkıcı onları ayırmaya çalıştı. Bu şarkıcı hasta ve yaşlı
bir cimriydi. O esnada bir adam onun boğazını kuvvetlice sıkınca “Ekmek param!
Ekmek param” diye bağırmaya başladı. Adam bunu duyunca gülümsedi ve onu
bıraktı.”
“Bir adam Gadiri’ye gidip ona “Arkadaşın Kâdimi’nin yolu
kesilmiş” dedi. Gadiri “Peki, ne istiyorsun” diye sordu. Adam “Kaybettiğim
malları telafi etmeni” deyince Gadiri; “Kâdimi’nin değil, benim yolum kesildi”
dedi.”
YAZARIN ADI: CÂHİZ
KİTABI ADI: CİMRİLER KİTABI
YAYINEVİ: EZR YAYINCILIK
SAYFA: 124
0 Yorumlar
BU KONU HAKKINDA FİKİRLERİNİ YAZMAK İSTER MİSİN?