TEN VE ATEŞ - ZEKERİYA SAKA

 

KİTAP YORUM       :FİLİZ KALKIŞIM ÇOLAK

      

 

Ten ve Ateş! Acıyı mı haykırıyor; ezilmişlikleri mi, hunharca koparılıp dalından, sürgün edilmiş ağıtlarımı, sağanaklarını mı sevdanın, diye düşünürken ateşin tam ortasında buluyorsunuz kendinizi, Ten ve Ateş'te? Adından sorgulamalara başlıyor vicdanı kitap. Sahi vicdan neredeydi hangi ağıtın küllerinde savrulmaktaydı bilinmez ya! Anadolu Anadolu olalı, doğalı medeniyetlerin kalbine acıdan hiç kurtaramamıştı kendini. Değerli hocamızın kitabında sevdanın en koyusuna rastlayacaksınız; bakışlarında denizler yıkanan şafaklara kadar sevdanın en kutsalına... Vatan sevdası, insan sevdası, doğa sevdası, ah kuş sevdası ki, silkelendikçe akın akın kanatlarından üzerimize yağan göğün özgür çığlıklarına tutulacaksınız! Her kanat sesinde çırpınarak göğe yükselen ve dimdik ayakta Ganita kadar, o çığlıkların içindeki çırpınışlarda .Nasıl çırpınmazdı insan cayır cayır yanarken! Suyla dolarken ciğerleri; kan dolarken içi ve kuşların gözlerine karıncalar üşüşürken, akbabalar gözlerini oymayı beklerken bebelerin nasıl çırpınmazdı can. Ah o can ki hangi ırmağın suyundan düşmüştü kucağa. Ve hangi ak göğsün kutsiyetinde büyümüş serpilmişti? Ah aşk; evlat aşkı, insan aşkı yaratılmışı Yaratan'dan ötürü sevmekteki yüceliğin incinen aşkı. Keşke, çocuklar yersiz yurtsuz kalmasalardı yüreğe vuran tellerinde bağlamaların! Dizelerinden şairlerin keşke böylesi düşmeseydi çocuklar, karanlık bir boşlukta kalmasaydı cıvıltıları! Ah Madımak; ah ateşin kalbi, ah tendeki ürperti, yüreklerde solan çığlık!

O sevdaydı ki gölgesinde üşüyen düşleri kirpiklerinde ateşlere veren ve için için kızıl karanfillerce açılan! Nice ağıtlara rastlayacaksınız evet, nefesinde boğulmuş mavilerin şafak pembesi dönüşümüne suskunluğunuzda. Yaşayacaksınız, ağlarken siz, ay ışığı süzülecek kucağınıza, ağzında bebe kokusu cıvıltılarıyla, sonra yeniden dirilerek, yeniden yeniden sevmeyi öğreneceksiniz Boztepe'nin eteklerinden dökülen rüzgârla.

Sonra sevdanın en güzeline düşeceksiniz, içinizi sararken sarmaşık gülleri siz sevdanın kollarından Galanima'ya döküleceksiniz. En güzel aşuftenin; en beyaz, en saf inci tanesi yosmanın kucağında uyanacaksınız şafağa! Gözlerinizde deniz mavisi bir ışıyış, yüreğinizde göç yolları, kim bilir bir çıvgının tiz sesinde ürkecek; ah ya birisi gördüyse diye fırlarken yerinizden, giyindiğiniz o hırkanın yüceliğiyle belki de çılgınlığıyla şairliğin devleşecek, aman, görürlerse görsünler diyerek dalacaksınız yeniden köpükler çağlayan o canın çağlayanlarına...

İçin için serpilecek ateşinize yağmurları Karadeniz'in, Orta Hisar titreyecek, Akçaabat mavi saçlarını sala sala yüzünüze estirerek gelecek beyaz bir kadın silüetinde. Yalıncak'ta sulanacak karpuzlar Maçka'da ağlayacak kemençeler; ah daha kuzeye kuzeye tulup, çığlıklarına karışacak diyarlarınızdan dökülen denizler! Ah o güzelin gözlerinde titrerken menekşeleri temmuz sabahlarının. Sonra Meydan'ın çınarlarında dinleneceksiniz. Tam bir parça huzur üflerken öylesi, bir avcı martı çıkıp gelecek çalacak cigaranızdan huzuru duman duman, mayıs sabahlarına bırakacak öylece sizi!

Karanlık, kisli basık duvarların ardında inleyen, henüz körpe fidanların türkülerinde için için yanmaya! Ulu orta küfretmeye doymayacaksınız yanarken yüreğinizde niceleri... Karadeniz çırpınırken bir yandan kuzeye dönüp dönüp, yüzünüzü saklayıp arkasında avuçlarınızın, için için gelinciklerce ağlayacaksınız. Aşk bu ya, bitmeyecek senfoni, gel-git'lerinde sevdanın, bucaksız denizlere akacaksınız, yılkıların yellerinden silkelenerek çiy çiçeklerinde açtığınız yakamozlara sayıklayacaksınız!...

Evet sevgili dostlarım dil ve anlatımdaki sadeliğin, derinliğinde saklı nadide bir kitabı okumanın mutluluğundayım. Hele ki benim gibi şiire âşık birisi için nadide bir mücevherdi diyebilirim! Sizleri de bu aşktan haberdar etmek istedim.

Sesinizin hep gür çıkması, aşkın sevdanın sizi hiç bırakmaması dileğiyle değerli büyüğüm. Hürmetle ellerinizden öperim...

YAZAR                      :ZEKERİYA SAKA

KİTAP ADI                : TEN VE ATEŞ